|
||||||||||
 |
||||||||||
|
||||||||||
|
2024917
| |
| |
| |
| |
| |
| |
|
| Pozostałe ubezpieczenia > Bezpładne Porady |
Bezpłatne Porady i Pomoc
Złożoność problemów związanych z ubezpieczeniem i odszkodowaniem jest ogromna. Dlatego często osoba, która przychodzi do agenta zadaje sobie pytanie "Po co się ubezpieczać?" i nie bardzo potrafi sobie na nie odpowiedzieć.
W otaczającym nas świecie część zdarzeń uznajemy za pożądane, względnie dla nas obojętne. Inne za zdarzenia niepożądane. Niestety - z reguły zdarzenia niepożądane cechuje losowość, tzn. wiemy że nastąpią, ale nie wiemy gdzie i kiedy. Z tego względu powstały ubezpieczenia, których zadaniem jest rekompensata strat zaistniałych wskutek zdarzeń losowych.
Z matematycznego punktu widzenia wszyscy, którym zagraża ewentualna strata, wyrównują szkodę tym, którzy ją poniosą. Historia ubezpieczeń sięga odległych wieków. W czasach początków ubezpieczeń zobowiązanie do wspólnego pokrycia szkody w momencie jej zaistnienia zastępowało obecnie funkcjonujący fundusz ubezpieczeniowy. Korzenie współczesnych ubezpieczeń zarówno majątkowych, jak i życiowych sięgają XIV wieku i związane są z ubezpieczeniami morskimi. Rozwijająca się idea wzajemnej pomocy doprowadziła w konsekwencji do obecnie działającej machiny finansowej jaką jest system ubezpieczeń
Ogólne warunki ubezpieczeń (OWU) to przepisy prawne stosowane do wszystkich ubezpieczeń danego działu lub rodzaju. Ustalają obowiązki stron umowy ubezpieczenia.
OWU powinny być zgodne z ogólnymi normami prawnymi, a przede wszystkim z Ustawą ubezpieczeniową i odnośnymi przepisami kodeksu cywilnego. Warunki ogólne powinny być opracowane w sposób ścisły i jasny oraz zatwierdzone przez władze nadzorcze zakładu ubezpieczeń. W razie sporu spowodowanego dwuznacznym brzmieniem warunków ogólnych racja przyznawana jest z reguły ubezpieczającemu.
Z matematycznego punktu widzenia wszyscy, którym zagraża ewentualna strata, wyrównują szkodę tym, którzy ją poniosą. Historia ubezpieczeń sięga odległych wieków. W czasach początków ubezpieczeń zobowiązanie do wspólnego pokrycia szkody w momencie jej zaistnienia zastępowało obecnie funkcjonujący fundusz ubezpieczeniowy. Korzenie współczesnych ubezpieczeń zarówno majątkowych, jak i życiowych sięgają XIV wieku i związane są z ubezpieczeniami morskimi. Rozwijająca się idea wzajemnej pomocy doprowadziła w konsekwencji do obecnie działającej machiny finansowej jaką jest system ubezpieczeń
Ogólne warunki ubezpieczeń (OWU) to przepisy prawne stosowane do wszystkich ubezpieczeń danego działu lub rodzaju. Ustalają obowiązki stron umowy ubezpieczenia.
OWU powinny być zgodne z ogólnymi normami prawnymi, a przede wszystkim z Ustawą ubezpieczeniową i odnośnymi przepisami kodeksu cywilnego. Warunki ogólne powinny być opracowane w sposób ścisły i jasny oraz zatwierdzone przez władze nadzorcze zakładu ubezpieczeń. W razie sporu spowodowanego dwuznacznym brzmieniem warunków ogólnych racja przyznawana jest z reguły ubezpieczającemu.
Typowe ogólne warunki regulują między innymi:
- przedmiot ubezpieczenia
- zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń
- wyłączenia i ograniczenia odpowiedzialności
- sposób zawarcia umowy ubezpieczenia
- okres trwania ubezpieczenia
- sposób ustalania sumy ubezpieczenia
- podstawę ustalenia składki i sposób oraz termin jej zapłacenia
- obowiązki ubezpieczającego w czasie trwania umowy i w razie wystąpienia szkody
- sposób ustalenia wysokości odszkodowania i termin jego realizacji
Wybór towarzystwa
Na polskim rynku działa w chwili obecnej kilkadziesiąt zakładów ubezpieczeń. Wszystkie one zachęcają nas by ulokować u nich swoje ubezpieczenie. Jak więc tego dokonać? Którą wybrać ofertę?
Zanim podejmiemy decyzję warto uświadomić sobie fakt, że działające w Polsce zakłady ubezpieczeń są organizacjami komercyjnymi i w razie upadłości firmy nie chronią nas gwarancje Skarbu Państwa. Oznacza to w praktyce, że jeżeli wybierzemy towarzystwo niestabilne, które w trakcie trwania ubezpieczenia upadnie to wraz z nim przepadną nasze pieniądze. Jest od tej zasady kilka wyjątków, a mianowicie:
Jak wynika z powyższego nad wyborem ubezpieczyciela warto dobrze się zastanowić, szczególnie gdy zawieramy umowę ubezpieczenia na życie i na długie lata powierzamy firmie niemałe kwoty.
Na wybór w pierwszym rzędzie powinna mieć wpływ sytuacja finansowa i wypłacalność zakładu ubezpieczeń.
Następnie należy przeanalizować oferty poszczególnych towarzystw pod kątem zaspokojenia potrzeb i oczekiwań oraz naszych możliwości finansowych. Przy tej okazji dobrze jest wnikliwie przestudiować ogólne warunki ubezpieczenia (OWU), bo to one właśnie stanowią o zakresie kupowanej przez nas ochrony ubezpieczeniowej.
Niemały wpływ ma jakość usługi ubezpieczeniowej. Najczęściej jakość usługi postrzegana jest poprzez jakość obsługi. Dobrze jest kiedy jakość obsługi przy wypłacie odszkodowania jest równie wysoka jak w momencie zawierania ubezpieczenia.
Kolejnym kryterium wyboru jest cena usługi ubezpieczeniowej, inaczej mówiąc składka, którą trzeba zapłacić. Zbyt niska cena oznaczać może niski poziom świadczonych usług. Zbyt wysoka z kolei sugeruje nastawienie firmy na szybki zysk, nie zaś na zadowolenie klientów. Z drugiej strony jednak towarzystwa ubezpieczeniowe strukturą cen regulują strukturę portfela ryzyk i eliminują pewne rodzaje ubezpieczeń zachęcając jednocześnie do innych.
Zanim podejmiemy decyzję warto uświadomić sobie fakt, że działające w Polsce zakłady ubezpieczeń są organizacjami komercyjnymi i w razie upadłości firmy nie chronią nas gwarancje Skarbu Państwa. Oznacza to w praktyce, że jeżeli wybierzemy towarzystwo niestabilne, które w trakcie trwania ubezpieczenia upadnie to wraz z nim przepadną nasze pieniądze. Jest od tej zasady kilka wyjątków, a mianowicie:
- w razie upadłości zakładu ubezpieczeń zaspokajane są roszczenia osób uprawnionych z tytułu umów ubezpieczeń obowiązkowych wymienionych w ustawie ubezpieczeniowej,
- oraz z tytułu umów ubezpieczeń na życie (jednak w tym przypadku jest ono ograniczone i wynosi 50% wierzytelności, nie więcej niż 30.000 ECU).
Jak wynika z powyższego nad wyborem ubezpieczyciela warto dobrze się zastanowić, szczególnie gdy zawieramy umowę ubezpieczenia na życie i na długie lata powierzamy firmie niemałe kwoty.
Na wybór w pierwszym rzędzie powinna mieć wpływ sytuacja finansowa i wypłacalność zakładu ubezpieczeń.
Następnie należy przeanalizować oferty poszczególnych towarzystw pod kątem zaspokojenia potrzeb i oczekiwań oraz naszych możliwości finansowych. Przy tej okazji dobrze jest wnikliwie przestudiować ogólne warunki ubezpieczenia (OWU), bo to one właśnie stanowią o zakresie kupowanej przez nas ochrony ubezpieczeniowej.
Niemały wpływ ma jakość usługi ubezpieczeniowej. Najczęściej jakość usługi postrzegana jest poprzez jakość obsługi. Dobrze jest kiedy jakość obsługi przy wypłacie odszkodowania jest równie wysoka jak w momencie zawierania ubezpieczenia.
Kolejnym kryterium wyboru jest cena usługi ubezpieczeniowej, inaczej mówiąc składka, którą trzeba zapłacić. Zbyt niska cena oznaczać może niski poziom świadczonych usług. Zbyt wysoka z kolei sugeruje nastawienie firmy na szybki zysk, nie zaś na zadowolenie klientów. Z drugiej strony jednak towarzystwa ubezpieczeniowe strukturą cen regulują strukturę portfela ryzyk i eliminują pewne rodzaje ubezpieczeń zachęcając jednocześnie do innych.
Wydarzyła się szkoda
Pod pojęciem szkody rozumiemy każdy uszczerbek, którego poszkodowany doznał wbrew swej woli. Szkoda może mieć charakter niemajątkowy lub majątkowy.
Szkoda ma charakter niemajątkowy, gdy jest konsekwencją naruszenia dóbr osobistych. Gdy mamy do czynienia ze stratą, a więc zmniejszeniem majątku poszkodowanego lub utraconymi korzyściami, to szkoda ma charakter majątkowy. Możemy mówić o utraconych korzyściach, gdy nasz majątek na skutek straty nie wzrósł tak, jakby to mogło nastąpić, gdyby określone zdarzenie nie zaistniało. Tyle definicja.
Pamiętajmy jednak, że nie każda szkoda rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą zakładu ubezpieczeń. Innymi słowy nie po każdej szkodzie towarzystwo ma obowiązek wypłaty odszkodowania. Obowiązek ten powstaje wówczas, gdy zdarzenie, które przyczyniło się do powstania szkody, objęte jest zakresem umowy ubezpieczenia i jest wymienione w OWU.
Profesjonaliści zwykli określać takie zdarzenie mianem wypadku ubezpieczeniowego.
Zakłady ubezpieczeń w razie zaistnienia szkody wymagają ze strony swych Klientów postępowania ze szczególną starannością. Ubezpieczony powinien więc użyć wszelkich dostępnych mu środków celem zmniejszenia rozmiaru szkody. Powinien też zabezpieczyć mienie przed jej powiększeniem.
Nakazy te rozumiane są prawidłowo przez większość ubezpieczonych w sposób intuicyjny. Każdy bowiem wzywa straż ogniową do pożaru, gdy tylko go dostrzeże, odcina dopływ gazu lub prądu w czasie tego zdarzenia. Każdy kierowca hamuje celem zmniejszenia skutków uderzenia w czasie kolizji.
Intuicyjnie również wykluczamy zagrożenie kolejną szkodą. Usuwamy uszkodzone pojazdy z drogi, wymieniamy zniszczone przez złodziei zamki i kraty. Działamy więc w myśl wszystkim nam znanej zasady: "mądry Polak". I o tę mądrość właśnie chodzi.
Ubezpieczyciel zastrzega sobie także obowiązek zgłaszania szkody. Przy czym pamiętać musimy, że nie chodzi o powiadomienie o zaistniałym zdarzeniu wówczas, gdy życzylibyśmy sobie udać się do kasy po odszkodowanie, lecz we wskazanym przez ubezpieczyciela w OWU ściśle określonym terminie.
Zwróćmy uwagę na to aby otrzymać potwierdzenie złożenia zawiadomienia o szkodzie. Może to być wydane przez zakład ubezpieczeń zaświadczenie, może to być potwierdzona kopia zgłoszenia, czy wreszcie potwierdzenie nadania listu poleconego, jeśli przyjęliśmy taką formę powiadomienia. Wszystkie te dokumenty wielokroć przesądzają o odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń.
Przy niektórych szkodach, np. kradzieżowych zobowiązani jesteśmy powiadomić także Policję.
W momencie, gdy dochodzi do kolizji drogowej, czyli zdarzenia bez ofiar w ludziach, najczęściej staramy się sami dojść do porozumienia ze sprawcą. Nie istnieje bowiem obowiązek wzywania Policji do kolizji. Policję należy bezwzględnie wezwać do wypadku, czyli gdy są ofiary w ludziach oraz wówczas, gdy sprawcą kolizji jest obcokrajowiec.
Gdy nie wzywamy Policji ogólnie przyjętą procedurą jest wręczenie przez sprawcę kolizji poszkodowanemu pisemnego oświadczenia (coraz częściej na drukach dostarczanych przez asekuratorów).
Powinno być ono uzupełnione szkicem sytuacyjnym wskazującym odpowiedzialność za zaistnienie zdarzenie. W oświadczeniu znaleźć się powinny dane personalne kierującego pojazdem, nr i kategoria prawa jazdy, dane pojazdu (marka, nr rej, data następnego badania technicznego), a także co nie mniej istotne, wskazanie ubezpieczyciela w zakresie OC wraz z numerem polisy oraz okresem jej obowiązywania.
Niezwykle pomocni okazują się świadkowie zdarzenia. Ich personalia należy umieścić w oświadczeniu. Rzadko jednak ludzie postronni chcą angażować się w sprawę zaistniałej kolizji.
Nawet pełna dokumentacja może nie zmienić naszej sytuacji poszkodowanego, gdy sprawca okazuje się być osobą nieuczciwą. Coraz częściej nieobecność Policji na miejscu zdarzenia powoduje komplikacje na etapie likwidacji szkody. Nagminnie bowiem sprawcy po ochłonięciu z emocji postanawiają zmienić wcześniejsze oświadczenia dotyczące okoliczności zdarzenia. Stwarza to ogromne trudności w udowodnieniu odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie, a tym samym trudności w uzyskaniu odszkodowania.
Szkoda ma charakter niemajątkowy, gdy jest konsekwencją naruszenia dóbr osobistych. Gdy mamy do czynienia ze stratą, a więc zmniejszeniem majątku poszkodowanego lub utraconymi korzyściami, to szkoda ma charakter majątkowy. Możemy mówić o utraconych korzyściach, gdy nasz majątek na skutek straty nie wzrósł tak, jakby to mogło nastąpić, gdyby określone zdarzenie nie zaistniało. Tyle definicja.
Pamiętajmy jednak, że nie każda szkoda rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą zakładu ubezpieczeń. Innymi słowy nie po każdej szkodzie towarzystwo ma obowiązek wypłaty odszkodowania. Obowiązek ten powstaje wówczas, gdy zdarzenie, które przyczyniło się do powstania szkody, objęte jest zakresem umowy ubezpieczenia i jest wymienione w OWU.
Profesjonaliści zwykli określać takie zdarzenie mianem wypadku ubezpieczeniowego.
Zakłady ubezpieczeń w razie zaistnienia szkody wymagają ze strony swych Klientów postępowania ze szczególną starannością. Ubezpieczony powinien więc użyć wszelkich dostępnych mu środków celem zmniejszenia rozmiaru szkody. Powinien też zabezpieczyć mienie przed jej powiększeniem.
Nakazy te rozumiane są prawidłowo przez większość ubezpieczonych w sposób intuicyjny. Każdy bowiem wzywa straż ogniową do pożaru, gdy tylko go dostrzeże, odcina dopływ gazu lub prądu w czasie tego zdarzenia. Każdy kierowca hamuje celem zmniejszenia skutków uderzenia w czasie kolizji.
Intuicyjnie również wykluczamy zagrożenie kolejną szkodą. Usuwamy uszkodzone pojazdy z drogi, wymieniamy zniszczone przez złodziei zamki i kraty. Działamy więc w myśl wszystkim nam znanej zasady: "mądry Polak". I o tę mądrość właśnie chodzi.
Ubezpieczyciel zastrzega sobie także obowiązek zgłaszania szkody. Przy czym pamiętać musimy, że nie chodzi o powiadomienie o zaistniałym zdarzeniu wówczas, gdy życzylibyśmy sobie udać się do kasy po odszkodowanie, lecz we wskazanym przez ubezpieczyciela w OWU ściśle określonym terminie.
Zwróćmy uwagę na to aby otrzymać potwierdzenie złożenia zawiadomienia o szkodzie. Może to być wydane przez zakład ubezpieczeń zaświadczenie, może to być potwierdzona kopia zgłoszenia, czy wreszcie potwierdzenie nadania listu poleconego, jeśli przyjęliśmy taką formę powiadomienia. Wszystkie te dokumenty wielokroć przesądzają o odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń.
Przy niektórych szkodach, np. kradzieżowych zobowiązani jesteśmy powiadomić także Policję.
W momencie, gdy dochodzi do kolizji drogowej, czyli zdarzenia bez ofiar w ludziach, najczęściej staramy się sami dojść do porozumienia ze sprawcą. Nie istnieje bowiem obowiązek wzywania Policji do kolizji. Policję należy bezwzględnie wezwać do wypadku, czyli gdy są ofiary w ludziach oraz wówczas, gdy sprawcą kolizji jest obcokrajowiec.
Gdy nie wzywamy Policji ogólnie przyjętą procedurą jest wręczenie przez sprawcę kolizji poszkodowanemu pisemnego oświadczenia (coraz częściej na drukach dostarczanych przez asekuratorów).
Powinno być ono uzupełnione szkicem sytuacyjnym wskazującym odpowiedzialność za zaistnienie zdarzenie. W oświadczeniu znaleźć się powinny dane personalne kierującego pojazdem, nr i kategoria prawa jazdy, dane pojazdu (marka, nr rej, data następnego badania technicznego), a także co nie mniej istotne, wskazanie ubezpieczyciela w zakresie OC wraz z numerem polisy oraz okresem jej obowiązywania.
Niezwykle pomocni okazują się świadkowie zdarzenia. Ich personalia należy umieścić w oświadczeniu. Rzadko jednak ludzie postronni chcą angażować się w sprawę zaistniałej kolizji.
Nawet pełna dokumentacja może nie zmienić naszej sytuacji poszkodowanego, gdy sprawca okazuje się być osobą nieuczciwą. Coraz częściej nieobecność Policji na miejscu zdarzenia powoduje komplikacje na etapie likwidacji szkody. Nagminnie bowiem sprawcy po ochłonięciu z emocji postanawiają zmienić wcześniejsze oświadczenia dotyczące okoliczności zdarzenia. Stwarza to ogromne trudności w udowodnieniu odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie, a tym samym trudności w uzyskaniu odszkodowania.
Zawiadomienie o szkodzie jest wstępną czynnością w procesie likwidacji. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie roszczenia do zakładu ubezpieczeń, w którym określona jest wysokość strat i żądanie wypłaty odszkodowania.
| ZAWIADOMIENIE O SZKODZIE Dotyczy ubezpieczenia: (np. mieszkania)
|
Zawiadomienie o szkodzie jest podstawą do ubiegania się o świadczenie. O zaistniałym wypadku należy zawiadomić towarzystwo możliwie jak najszybciej.
Czasami z uwagi na różne okoliczności nie jest to możliwe bezpośrednio po wypadku - szczególnie kiedy nie korzystamy z pośrednictwa brokera. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie roszczenia do zakładu ubezpieczeń. Następuje ono po zakończeniu ewentualnej hospitalizacji i rehabilitacji. Zamieścić należy w nim informacje dotyczące okresu leczenia i danych lekarza prowadzącego. W opisie przebiegu leczenia lekarz określa stopień inwalidztwa, dalszą zdolność do wykonywania zawodu i dołącza całą dokumentację medyczną.
Czasami z uwagi na różne okoliczności nie jest to możliwe bezpośrednio po wypadku - szczególnie kiedy nie korzystamy z pośrednictwa brokera. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie roszczenia do zakładu ubezpieczeń. Następuje ono po zakończeniu ewentualnej hospitalizacji i rehabilitacji. Zamieścić należy w nim informacje dotyczące okresu leczenia i danych lekarza prowadzącego. W opisie przebiegu leczenia lekarz określa stopień inwalidztwa, dalszą zdolność do wykonywania zawodu i dołącza całą dokumentację medyczną.
| ZAWIADOMIENIE O SZKODZIE Dotyczy ubezpieczenia: (np. następstw nieszczęśliwych wypadków)
|
Procedura likwidacji szkody
Procedura likwidacji szkody rozpoczyna się w momencie jej zgłoszenia ubezpieczycielowi. Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest w ciągu 7 dni podjąć czynności likwidacyjne. Ubezpieczony nie powinien zaś przez ten czas zmieniać stanu faktycznego, chyba, że zmiana ta służy ochronie majątku przed dalszą szkodą.
Podjęcie czynności likwidacyjnych przez ubezpieczyciela oznacza w praktyce wizytę pracownika firmy ubezpieczeniowej, zwanego likwidatorem w miejscu ubezpieczenia. Likwidator ocenia i dokumentuje rozmiary szkody. W toku dalszych czynności towarzystwo ustala bezpośrednią przyczynę szkody i zasadność roszczenia.
Ubezpieczony ze swej strony powinien dostarczyć rachunek strat i inne dokumenty wymagane przez ubezpieczyciela np. protokół policyjny. Po określeniu wysokości szkody i zebraniu kompletu dokumentów powinna nastąpić wypłata odszkodowania lub jej odmowa. Najczęściej stosowany termin likwidacji to 30 dni od daty zgłoszenia szkody.
+Zasadniczą rzeczą, jaką należy ustalić jest określenie bezpośredniej przyczyny szkody. Przesądza to o tym czy towarzystwo ponosi odpowiedzialność za powstałą szkodę i czy jest zobligowane do jej pokrycia.
Przy ustalaniu odszkodowania działa podstawowa zasada ubezpieczeniowa iż ważna jest pierwotna nie zaś wtórna przyczyna powstania szkody.
Rozważmy następujący przypadek
W wyniku powodzi zalana została instalacja elektryczna w budynku, w wyniku czego doszło do zwarcia powodującego pożar. Właściciel budynku posiadał ubezpieczenie obejmujące ryzyko ognia, natomiast wyłączające odpowiedzialność z tytułu powodzi. W związku z wyżej wymienioną zasadą pożar nie rodzi odpowiedzialności firmy ubezpieczeniowej, ponieważ bezpośrednią przyczyną jego powstania było wyłączone ryzyko.
W zależności od tego w jakiej wartości ubezpieczono majątek w takiej najczęściej wypłacane jest odszkodowanie. I tak jeżeli ubezpieczyłeś mienie w wartości odtworzeniowej to możesz liczyć na to, że w momencie szkody towarzystwo zwróci Ci koszty odtworzenia tego mienia. Zawierając ubezpieczenie przeczytaj dokładnie OWU, gdyż czasami zdarza się, że ubezpieczyciel każe ustalać sumę ubezpieczenia w wartości odtworzeniowej zaś za szkodę zamierza płacić w wartościach rzeczywistych. Czasami też sformułowanie "wartość odtworzeniowa" niewiele ma z nią wspólnego i odpowiada ono de facto wartości rzeczywistej.
Najczęściej w wartości odtworzeniowej można ubezpieczyć mienie do "pewnego wieku" np. budynek nie starszy niż 30 lat lub sprzęt nie starszy niż 5 lat. W tym systemie ubezpieczenia istnieje też duże ryzyko wystąpienia niedoubezpieczenia, gdyż ustalając sumę często zapominamy o inflacji, kosztach transportu, montażu itp.
Jeżeli mienie zostało ubezpieczone w wartości rzeczywistej to i odszkodowanie wypłacane jest najczęściej w tej wartości (w dniu wystąpienia zdarzenia lub w dniu jego wypłaty). W wartości rzeczywistej ubezpieczane są np. samochody. W związku z powyższym suma ubezpieczenia z dnia zawarcia umowy nie jest równa wypłaconemu odszkodowaniu, szczególnie jeżeli upłynęło między tymi wydarzeniami ponad pół roku. Czasem zamiast wartość rzeczywista używane jest sformułowanie wartość rynkowa. W odniesieniu do mienia ruchomego sprowadza się to do tego samego. Natomiast w odniesieniu do budynków i budowli operując wartością rynkową uwzględnia się lokalne współczynniki cenowe.
Podjęcie czynności likwidacyjnych przez ubezpieczyciela oznacza w praktyce wizytę pracownika firmy ubezpieczeniowej, zwanego likwidatorem w miejscu ubezpieczenia. Likwidator ocenia i dokumentuje rozmiary szkody. W toku dalszych czynności towarzystwo ustala bezpośrednią przyczynę szkody i zasadność roszczenia.
Ubezpieczony ze swej strony powinien dostarczyć rachunek strat i inne dokumenty wymagane przez ubezpieczyciela np. protokół policyjny. Po określeniu wysokości szkody i zebraniu kompletu dokumentów powinna nastąpić wypłata odszkodowania lub jej odmowa. Najczęściej stosowany termin likwidacji to 30 dni od daty zgłoszenia szkody.
+Zasadniczą rzeczą, jaką należy ustalić jest określenie bezpośredniej przyczyny szkody. Przesądza to o tym czy towarzystwo ponosi odpowiedzialność za powstałą szkodę i czy jest zobligowane do jej pokrycia.
Przy ustalaniu odszkodowania działa podstawowa zasada ubezpieczeniowa iż ważna jest pierwotna nie zaś wtórna przyczyna powstania szkody.
Rozważmy następujący przypadek
W wyniku powodzi zalana została instalacja elektryczna w budynku, w wyniku czego doszło do zwarcia powodującego pożar. Właściciel budynku posiadał ubezpieczenie obejmujące ryzyko ognia, natomiast wyłączające odpowiedzialność z tytułu powodzi. W związku z wyżej wymienioną zasadą pożar nie rodzi odpowiedzialności firmy ubezpieczeniowej, ponieważ bezpośrednią przyczyną jego powstania było wyłączone ryzyko.
W zależności od tego w jakiej wartości ubezpieczono majątek w takiej najczęściej wypłacane jest odszkodowanie. I tak jeżeli ubezpieczyłeś mienie w wartości odtworzeniowej to możesz liczyć na to, że w momencie szkody towarzystwo zwróci Ci koszty odtworzenia tego mienia. Zawierając ubezpieczenie przeczytaj dokładnie OWU, gdyż czasami zdarza się, że ubezpieczyciel każe ustalać sumę ubezpieczenia w wartości odtworzeniowej zaś za szkodę zamierza płacić w wartościach rzeczywistych. Czasami też sformułowanie "wartość odtworzeniowa" niewiele ma z nią wspólnego i odpowiada ono de facto wartości rzeczywistej.
Najczęściej w wartości odtworzeniowej można ubezpieczyć mienie do "pewnego wieku" np. budynek nie starszy niż 30 lat lub sprzęt nie starszy niż 5 lat. W tym systemie ubezpieczenia istnieje też duże ryzyko wystąpienia niedoubezpieczenia, gdyż ustalając sumę często zapominamy o inflacji, kosztach transportu, montażu itp.
Jeżeli mienie zostało ubezpieczone w wartości rzeczywistej to i odszkodowanie wypłacane jest najczęściej w tej wartości (w dniu wystąpienia zdarzenia lub w dniu jego wypłaty). W wartości rzeczywistej ubezpieczane są np. samochody. W związku z powyższym suma ubezpieczenia z dnia zawarcia umowy nie jest równa wypłaconemu odszkodowaniu, szczególnie jeżeli upłynęło między tymi wydarzeniami ponad pół roku. Czasem zamiast wartość rzeczywista używane jest sformułowanie wartość rynkowa. W odniesieniu do mienia ruchomego sprowadza się to do tego samego. Natomiast w odniesieniu do budynków i budowli operując wartością rynkową uwzględnia się lokalne współczynniki cenowe.
Ustalenie odszkodowań i świadczeń
Najczęstsze problemy związane z likwidacją szkód dotyczą przeciągających się terminów likwidacji. Opóźnia to w konsekwencji moment wypłaty odszkodowania, bądź jej odmowy lub przyznania odszkodowania w zbyt niskiej kwocie.
Jeśli stwierdzimy, że:
Jeśli stwierdzimy, że:
- towarzystwo ubezpieczeń bezzasadnie przedłuża termin likwidacji szkody ponad określony w warunkach ubezpieczenia, a kontakty z likwidatorem szkody nie posuwają sprawy ku szczęśliwemu dla nas końcowi,
- odmówiono nam bezzasadnie wypłaty odszkodowania,
- niesłusznie zaniżono wartość przyznanego odszkodowania nie pozostaje nam nic innego, jak podjęcie bardziej zdecydowanych kroków, np.:
- złożenie skargi do wyższej instancji towarzystwa , np. do Dyrektora Okręgu lub Zarządu TU,
- złożenie skargi do Rzecznika Ubezpieczonych,
- złożenie pozwu do sądu i walka o należne odszkodowanie ze świadomością wszelkich negatywnych konsekwencji takiej decyzji (terminy rozpraw, opłaty, czas poświęcony sprawie).
W pierwszym rzędzie, w celu dojścia do porozumienia z TU, należy jednak wykorzystywać wszelkie pozasądowe drogi wskazane bądź w ogólnych warunkach ubezpieczeń, bądź w postanowieniach przekazywanych przez towarzystwo.
I na koniec generalna rada. Nie należy unikać kontaktu z profesjonalnym pośrednikiem (brokerem), czy adwokatem, którzy najwłaściwiej pokierują przebiegiem likwidacji szkody. Profesjonalnie doradzą jak nie popełnić błędu skutkującego wydłużeniem procesu likwidacji, odmową lub obniżeniem kwoty odszkodowania. Przy dużych sumach ubezpieczenia nie ma co robić pozornych oszczędności na kosztach porady.
Najlepiej skontaktować się z brokerem już w momencie zawierania umowy ubezpieczenia. Wówczas możliwa jest analiza również z punktu widzenia ewentualnego wystąpienia szkody i szans na uzyskanie odszkodowania.
Przeciąganie terminów wypłat odszkodowania
Przeciąganie terminów wypłat odszkodowań jest niestety coraz częstszym zjawiskiem na polskim rynku ubezpieczeniowym. Wynika ono z bezsprzecznie silniejszej pozycji zakładu ubezpieczeń w stosunku do Klienta. Termin, w jakim zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do spełnienia świadczenia z umowy ubezpieczenia, określa art. 817 kodeksu cywilnego. Po 30 dniach od daty zawiadomienia o wypadku ubezpieczyciel powinien wypłacić odszkodowanie lub go odmówić, chyba, że inaczej mówią postanowienia ogólnych warunków ubezpieczeń lub indywidualnej umowy ubezpieczenia. Mogą one przewidywać terminy krótsze bądź dłuższe. Termin ustawowy likwidacji szkód dotyczy zarówno ubezpieczenia obowiązkowego, jak i dobrowolnego.
Niedochowanie terminu likwidacji umożliwia poszkodowanemu dochodzenie odsetek ustawowych za zwłokę. Roszczenie to jest niezależne od istnienia winy po stronie ubezpieczyciela, gdyż zgodnie z art. 481 § 1 k. c. wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, chociażby nie poniósł żadnej szkody i opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik (czyli TU) nie ponosi odpowiedzialności. Zgłoszenie żądania odsetek do TU nie zawsze skutkuje ich wypłatą, ale czasem wpływa na szybszą realizację odszkodowania lub świadczenia.
W przypadku sporu sądowego, zgodnie z art. 6 k. c. TU będzie stroną zobowiązaną do wykazania, że zachowanie ustawowego terminu likwidacji szkody nie było możliwe. Okoliczności wyłączające dotrzymanie terminu, na jakie TU będzie się powoływał, muszą znaleźć podstawę w obowiązujących przepisach, w tym w ogólnych warunkach ubezpieczeń. Np. przy ubezpieczeniu autocasco towarzystwo nie może warunkować wypłaty odszkodowania za skradziony pojazd dostarczeniem postanowienia o umorzeniu śledztwa wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa. W sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń przedłuża likwidację szkody ponad umówiony termin, należy żądać przedstawienia na piśmie okoliczności uniemożliwiających terminowe rozpatrzenie roszczenia.
Odmowa wypłaty odszkodowania
TU jeśli tylko znajdzie przesłankę uprawniającą od odmowy wypłaty odszkodowania, na pewno z niej skorzysta. Aby nie dawać zakładowi ubezpieczeń takiego pretekstu, należy przestrzegać opisanych w OWU warunków zgłoszenia szkody oraz udziału w procesie likwidacji. Np. zbyt późne zgłoszenie szkody, pomimo spełnienia wszystkich pozostałych warunków stawianych nam towarzystwo, oznaczać będzie brak wypłaty odszkodowania.
Bywa, że zakłady ubezpieczeń, uchylając się od wypłaty odszkodowania, powołują się na nasze "rażące niedbalstwo", czy też "nienależytą staranność". Z uwagi na nieostrość tych sformułowań, na tle ich interpretacji najczęściej dochodzi do sporów pomiędzy stronami umowy.
Przykładowo TU odmawia nam wypłaty odszkodowania w sytuacji, gdy „ułatwiliśmy” kradzież samochodu, zostawiając kluczyki w łatwo dostępnym miejscu: w szatni, na biurku w pracy, w stacyjce (np. na chwilę wyszliśmy z samochodu by otworzyć bramę garażu). W takich sytuacjach należy walczyć o wypłatę choćby obniżonego odszkodowania nawet, jeśli sprawa miałaby zakończyć się w sądzie. Tam indywidualnie badane są okoliczności i dokonywana ocena zaistniałej sytuacji pod kątem "rażącego niedbalstwa" lub "braku należytej staranności".
Prawdopodobieństwo naszego sukcesu nie jest małe, chociaż z pewnością zwiększy je pomoc adwokata.
I na koniec generalna rada. Nie należy unikać kontaktu z profesjonalnym pośrednikiem (brokerem), czy adwokatem, którzy najwłaściwiej pokierują przebiegiem likwidacji szkody. Profesjonalnie doradzą jak nie popełnić błędu skutkującego wydłużeniem procesu likwidacji, odmową lub obniżeniem kwoty odszkodowania. Przy dużych sumach ubezpieczenia nie ma co robić pozornych oszczędności na kosztach porady.
Najlepiej skontaktować się z brokerem już w momencie zawierania umowy ubezpieczenia. Wówczas możliwa jest analiza również z punktu widzenia ewentualnego wystąpienia szkody i szans na uzyskanie odszkodowania.
Przeciąganie terminów wypłat odszkodowania
Przeciąganie terminów wypłat odszkodowań jest niestety coraz częstszym zjawiskiem na polskim rynku ubezpieczeniowym. Wynika ono z bezsprzecznie silniejszej pozycji zakładu ubezpieczeń w stosunku do Klienta. Termin, w jakim zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do spełnienia świadczenia z umowy ubezpieczenia, określa art. 817 kodeksu cywilnego. Po 30 dniach od daty zawiadomienia o wypadku ubezpieczyciel powinien wypłacić odszkodowanie lub go odmówić, chyba, że inaczej mówią postanowienia ogólnych warunków ubezpieczeń lub indywidualnej umowy ubezpieczenia. Mogą one przewidywać terminy krótsze bądź dłuższe. Termin ustawowy likwidacji szkód dotyczy zarówno ubezpieczenia obowiązkowego, jak i dobrowolnego.
Niedochowanie terminu likwidacji umożliwia poszkodowanemu dochodzenie odsetek ustawowych za zwłokę. Roszczenie to jest niezależne od istnienia winy po stronie ubezpieczyciela, gdyż zgodnie z art. 481 § 1 k. c. wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, chociażby nie poniósł żadnej szkody i opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik (czyli TU) nie ponosi odpowiedzialności. Zgłoszenie żądania odsetek do TU nie zawsze skutkuje ich wypłatą, ale czasem wpływa na szybszą realizację odszkodowania lub świadczenia.
W przypadku sporu sądowego, zgodnie z art. 6 k. c. TU będzie stroną zobowiązaną do wykazania, że zachowanie ustawowego terminu likwidacji szkody nie było możliwe. Okoliczności wyłączające dotrzymanie terminu, na jakie TU będzie się powoływał, muszą znaleźć podstawę w obowiązujących przepisach, w tym w ogólnych warunkach ubezpieczeń. Np. przy ubezpieczeniu autocasco towarzystwo nie może warunkować wypłaty odszkodowania za skradziony pojazd dostarczeniem postanowienia o umorzeniu śledztwa wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa. W sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń przedłuża likwidację szkody ponad umówiony termin, należy żądać przedstawienia na piśmie okoliczności uniemożliwiających terminowe rozpatrzenie roszczenia.
Odmowa wypłaty odszkodowania
TU jeśli tylko znajdzie przesłankę uprawniającą od odmowy wypłaty odszkodowania, na pewno z niej skorzysta. Aby nie dawać zakładowi ubezpieczeń takiego pretekstu, należy przestrzegać opisanych w OWU warunków zgłoszenia szkody oraz udziału w procesie likwidacji. Np. zbyt późne zgłoszenie szkody, pomimo spełnienia wszystkich pozostałych warunków stawianych nam towarzystwo, oznaczać będzie brak wypłaty odszkodowania.
Bywa, że zakłady ubezpieczeń, uchylając się od wypłaty odszkodowania, powołują się na nasze "rażące niedbalstwo", czy też "nienależytą staranność". Z uwagi na nieostrość tych sformułowań, na tle ich interpretacji najczęściej dochodzi do sporów pomiędzy stronami umowy.
Przykładowo TU odmawia nam wypłaty odszkodowania w sytuacji, gdy „ułatwiliśmy” kradzież samochodu, zostawiając kluczyki w łatwo dostępnym miejscu: w szatni, na biurku w pracy, w stacyjce (np. na chwilę wyszliśmy z samochodu by otworzyć bramę garażu). W takich sytuacjach należy walczyć o wypłatę choćby obniżonego odszkodowania nawet, jeśli sprawa miałaby zakończyć się w sądzie. Tam indywidualnie badane są okoliczności i dokonywana ocena zaistniałej sytuacji pod kątem "rażącego niedbalstwa" lub "braku należytej staranności".
Prawdopodobieństwo naszego sukcesu nie jest małe, chociaż z pewnością zwiększy je pomoc adwokata.
| Pośrednictwo Ubezpieczeniowe Maciej Rozenfeld |
